Toch weer aan de pil. Een makkelijke beslissing vond ik het niet. Ongeveer 1.5 jaar geleden ben ik heel bewust gestopt met hormonen, en nu toch weer de pil.

Laten we beginnen over een (korte) samenvatting van mijn leven met de pil en toen ik er mee stopte:

Een niet-hele-korte-samenvatting over mijn leven met de pil

• Voor september 2014: ik had altijd een super regelmatige menstruatie (een cyclus van 29 dagen waar je de klok op gelijk kon zetten) met weinig klachten. Tuurlijk had ik wel eens buikpijn, maar ik kon zonder pijnstillers door het leven en ik had er weinig last van.
• September 2014: Ik was 16, ik had een vriendje ik moest van mijn ouders aan de pil. Het was vanzelfsprekend dat ik dat zou doen, condooms kwamen op mij niet echt over als een optie. Dus ik begon met de combinatiepil. Toen ik net begon had ik een maand lang buikpijn, toen ik een keer een maand doorslikte had ik gelijk migraine. Als ik er 1 vergat en er dus 2 op een dag moet resulteerde dat steevast in buikpijn. Ik leerde al heel snel: de pil en ik zijn geen goede vrienden. Maar zwanger worden wou ik ook niet, als ik hem niet vergat en ook niet doorslikte had ik er weinig last van. En ik zag ook niet echt een alternatief dus ik liet het maar zo.

En toen: leven zonder de pil

Ik dacht er al maanden, zo niet jaren over na om te stoppen met de pil. Ik was ondertussen heel feministisch geworden. Las boeken over allerlei vrouwen die stopten met de pil en hun lijf terug in eigen handen namen en ik wou dat ook. Dus zo geschiedde.

• Maart 2021: na heel veel wikken en wegen besloot ik te stoppen met de pil. Ik schreef er een paar blogs over (klik hier voor deel 1 en hier voor deel 2). Ik stopte voornamelijk omdat ik na 7 jaar de pil mijn lichaam meer wou ontdekken, wou zien hoe het effect had op mijn lijf en mentale gezondheid. En vooral om mijn hormonen de kans te geven weer normaal te worden voor we aan zwanger worden begonnen.
• Oktober 2021: ik was een half jaar zonder de pil en ik had ontdekt hoe mijn lichaam was zonder de pil. Dat mijn PMS erger was en de pieken hoger maar de dalen dieper. En dat je heel veel soorten (en ook duurzame) condooms hebt. Uiteraard schreef ik er een blog over: die kan je hier lezen.
• Oktober 2021 – Maart 2022: de periode tussen deze blog en mijn zwangerschap waren een hormonale rollercoaster. Ik had een positieve zwangerschapstest, werd toen 2 dagen later toch ongesteld en naast dat ik hier heel verdrietig om was, werd mijn cyclus tot ik (weer) zwanger werd eind februari/begin maart niet meer normaal. Mijn PMS was heftiger dan ooit waardoor ik ongeveer de helft van de tijd zo depressief/angstig was dat ik met moeite normaal functioneerde. Verder was ik soms 1.5 maand niet ongesteld en soms na 2 weken alweer. Drama. Dit nooit weer, en ik besloot toen als dit terug was ging ik weer aan de pil.

En toen werd ik zwanger, kreeg een dochter en ging borstvoeding geven

• In 2022 was ik het grootste deel van het jaar zwanger. Ik had niet echt een leuke zwangerschap, maar hormonaal was het wel vrij stabiel.
• In November 2022 kregen we onze dochter en ik ging borstvoeding geven. Ondertussen is S bijna 11 maanden en ben ik nog maar 1 keer weer ongesteld geweest. Helaas betekende dit niet dat ik geen hormonale klachten had. Al ongeveer een half jaar voel ik elke maand mijn PMS (voor mij: depressie en angstklachten) erger worden. Elke maand waren er een paar dagen tot een week dat ik me kut voelde en dan ging het gevoel weer weg. Bloed kwam nog niet kijken.
• Eind augustus 2023: Na 10 maanden was het dan zover, na ongeveer 1.5 week PMS werd ik voor het eerst ongesteld. Samen met een migraine aanval die 2 dagen duurde (dat heb ik nog maar 1 keer eerder gehad, toen ik de pil had doorgeslikt). Die pijn zou ik nog wel mee kunnen leven, lang leve pijnstillers, maar die PMS klachten gaven de doorslag. Ik wou mijn hormonen reguleren.

Weer aan de mini-pil

Natuurlijk zijn er allerlei manieren om te werken aan je hormonen en je PMS zonder hormonen. Ik had daar allemaal geen zin in en ik wou iets wat mijn hormoonschommelingen plat legt. Online las ik al het een en ander over de mini-pil (zowaar positief, dankjewel Romy voor je eerlijke blogpost). En ook de huisarts was het er mee eens dat dit een goede optie voor mij was want:

• De mini-pil is heel goed te combineren met borstvoeding omdat het alleen progesteron bevat en geen oestrogeen wat je melkproductie beïnvloed.
• De mini-pil bevat dus ook minder hormonen dan de standaard combinatie-pil. Ik ben er gevoelig voor hormonen dus dat vind ik een fijn idee.
• Geen stopweek, dus minder hormoonschommelingen en dus hopelijk minder PMS.
• En voor mij heel belangrijk: ik kan er elk moment mee stoppen als wij zover zijn dat we een 2e kindje zouden willen. Spiraal en het staafje moet je toch weer naar de huisarts en met de prikpil kan het wel een jaar duren voor je weer vruchtbaar bent.

Ik ben er net 3 dagen geleden mee begonnen en alhoewel ik wel merk dat mijn lichaam er aan moet wennen is het (tot nu toe) lang niet zo erg als toen ik begon of stopte met de combinatiepil. Dat geeft mij hoop dat dit wel eens voor mij kan gaan werken. Ik hou je up-to-date.

Liefs, Anouk

Wat voor anticonceptie gebruik jij?